پیر شدم ...

‌‌
در

غریبی

و فراق

و غم دل

 پیر شدم...

 

 حافظ

تا صبح دم نخواهد ماند...

غنیمتی شمر ای شمع وصل پروانه...

که

این معامله

تا صبحدم نخواهد ماند...!
 

#حافظ

که لبت...

که

لبت

حیات ما بود

و نداشتی دوامی

 

حافظ

بر نیامد

بر نیامد
از تمنای لبت
کامم هنوز ...

#حافظ

ناله ی عشآق. ..

عالم 

از ناله ی عشاق

مبادا خالی ...

 

#حافظ

بنازم چشم مستت را

چه خوش صید دلم کردی بنازم چشم مستت را
که کس مرغان وحشی را از این خوشتر نمی‌گیرد

#حافظ

خوش تر از نقش تو

خوش تر 

از نقش تو

در عالم تصویر نبود ...

 

#حافظ

فریاد رس ...

  کز فراقت سوختم ای مهربان فریاد رس...

 

#حافظ

سر زلف تو ...

    روز اول که سر زلف تو دیدم گفتم

که پریشانی این سلسله را آخر نیست

 

#حافظ  

در این ظلمت سرا

  در این ظلمت‌سرا تا کی به بوی دوست بنشینم

 

گهی انگشت بر دندان گهی سر بر سر زانو

 

 

#حافظ  

فرق است

  فرق است میان آنکه یارش در بر 

با آنکه دو چشم انتظارش بر در

 

#سعدی

آنکه دلش ...

هرگز نمیرد
آنکه دلش زنده شد به عشق ...

#حافظ

مجال من ...

مجال من
همین باشد
که پنهان عشق او ورزم ...

#حافظ

از این خانه به آن خانه ...

آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
این چراغی ست کزین خانه به آن خانه برند #حافظ

اول تا آخر ...

اول به وفا می وصالم در داد
چون مست شدم جام جفا را سر داد
پر آب دو دیده و پر از آتش دل
خاک ره او شدم به بادم بر داد ...

#حافظ

خاطر پریشان ما

حسن خلقی ز خدا می خواهم خوی تو را

تا دگر خاطر ما از تو پریشان نشود ...

#حافظ

غم هایش

جان به غم هایش سپردم نیست آرامم هنوز

#حافظ