آنچنان کز رفتنِ گل، خار میماند به جا
از جوانی، حسرتِ بسیار میماند به جا
آهِ افسوس و سرشکِ گرم و داغِ حسرت است
آنچه از عمرِ سبکرفتار میمانَد به جا
نیست غیر از رشتهی طولِ اَمَل چون عنکبوت
آنچه از ما بر در و دیوار میمانَد به جا
صائب تبریزی